استرس

زندگی بر او سخت شده بود و دیگه حتی از بهترین لحظات هم لذت نمیبرد...بقول خودش بیشتر زنده بود تا زندگی کنه...از پس هزینه های زندگی بر نمیومد و حس میکرد به بن بست رسیده...عملا ته خط.....یک حس کرختی و بی حالتی شبیه افسردگی بود که قدرت حرکت رو ازش گرفته بود تا اینکه مشکلی در سلامتیش ایجاد شد....رفت پیش متخصص و کار به آزمایشگاه کشید و متخصص گفت یکسری آیتم در آزمایشت مشکوکه و به نظرم باید بیشتر حواست به رژیم غذاییت باشه، وزن کم کن، ورزش کن و .....ترس همه وجودش رو گرفته بود ولی دید که باید یه کاری کرد و از ترسش تمام توصیه های پزشک رو مو به مو انجام داد و شش ماه بعد حس سلامتی به او بازگشت....بهم گفت یک روز داشتم با خودم فکر میکردم چه راحت تونستم شش ماهه سلامتیم رو بهبود بدم چون دست بکار شدم و تعلل نکردم...با خودم فکر کردم چرا با وضعیت مالیم چنین نکنم؟ رفتم یکسری مهارت آموختم و در شغلم تحول ایجاد کردم...از زبان انگلیسی آموختن گرفته تا مهارتهای کامپیوتری و مهارت های مذاکره و مکالمه جهت فروش.....بعد از 3 سال حسم خیلی فرق کرده و دیگه هم سلامتی و هم جیبم اوضاعشون عالیه ....فقط برنامه ریزی کردم و اقدام ....همین....بیشتر ما میدونیم باید چه کنیم ولی بهانه بیشتر از همت داریم و ریشه مشکلاتمون دقیقا همینه....اقدام کن و به نتیجه فکر نکن...آدمها دو دسته اند...یک گروه بیشتر فکر میکنند و کمتر اقدام میکنند ولی دسته دوم بیشتر اقدام میکنند و کمتر فکر....میتونم بگم نود درصد آدمها جزو گروه اول هستند و دسته دوم رو مسخره میکنند و بی فکر خطاب میکنند...فکر زیاد استرس میاره ولی اقدام حتی اگر غلط باشه ضد استرسه

+ نوشته شده در دوشنبه سی و یکم اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت 9:15 توسط حسین اسدی نیا  |